Wedergeboorte
1 juni
Johannes 3:6
6 Hetgeen uit vlees geboren is, is vlees en hetgeen uit den Geest geboren is dat is geest.
Deze maand gaan wij het onderwerp wedergeboorte bestuderen.
Ook in andere godsdiensten kent men een dergelijk woord, namelijk reïncarnatie. Letterlijk betekend dat: vleeswording. We zullen in de komende studie zien dat de bijbel leert dat wedergeboorte niet “opnieuw vleeswording” betekent, maar geestwording.
Reïncarnatie is dus niets meer dan een verbastering van de leer van de wedergeboorte. Het grote verschil is dat reïncarnatie over aards leven gaat en wedergeboorte over eeuwig leven.
Wedergeboorte kwam tot stand door de opstanding van de Here Jezus.
Daarvoor was wedergeboorte niet mogelijk.
Ondanks dat het woord maar zes keer voorkomt, kun je wel stellen dat wedergeboorte het centrale onderwerp is in de Bijbel.
Wel wordt er vaak over wedergeboorte gesproken, maar worden er andere woorden gebruikt zoals, uit God geboren worden, uit of naar de Geest geboren worden of uit Hem geboren worden.
Volgens de Bijbel is wedergeboorte het middel of de methode van God om een oude en onvolmaakte schepping te vervangen voor een volmaakt nieuwe schepping.
Het is niet de bedoeling dat deze studie alleen een theoretische woordstudie wordt; we hopen dat dat het zal mogen bijdragen tot meer kennis van Gods woord, en we daardoor zullen opgroeien toto volwassen gelovigen.
We zullen ervaren dat als we bereid zijn om de Heer Zijn werk in ons te laten doen, dat ook gevolgen zal hebben voor ons dagelijks leven. Het zal namelijk ons denken en inzichten ( die van nature betrekking hebben op de oude schepping ) veranderen, om vervolgens te ervaren dat je meer gericht wordt op de toekomst, een volmaakte nieuwe schepping.
2 juni
Johannes 3:3
3 Voorwaar; voorwaar; zeg ik u; Tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het koninkrijk Gods niet zien.
Om goed te begrijpen wat wedergeboorte is, is het belangrijk om te kijken wat de betekenis is van het Griekse woord dat hier gebruikt wordt.
Het woord “gennao”, dat hier vertaald is met wedergeboorte, kan het beste vertaald worden met “voortbrengen”. Het woord zelf zegt niets over de manier van voortbrengen. Dit moet blijken uit het zinsverband. In de Bijbel is het daarom verschillend vertaald.
Als het om een vrouwelijke activiteit gaat, zoals de geboorte van een kind, wordt het vaak vertaald met baren, als echter de voortbrenger een man is wordt gennao vertaald met gewinnen of verwekken. Dit zien we ook hier in Johannes 3:3. Nicodémus vat het op als een vrouwelijke activiteit, maar uit het antwoord van de Here Jezus in vers 5 kunnen we afleiden dat het niet gaat om een vrouwelijke, ofwel een natuurlijke geboorte, maar een mannelijke activiteit. Geboren worden uit Geest is een mannelijke activiteit, Geest is namelijk altijd mannelijk.
Om uit te drukken dat het om een tweede geboorte gaat gebruikt de Bijbel drie verschillende Griekse bijwoorden, namelijk het woord “palin” wat “opnieuw” betekend, het tweede bijwoord “anothen” verwijst naar de oorsprong, namelijk “van boven”, het derde bijwoord “ana” geeft de richting aan namelijk “naar omhoog”. Wedergeboorte is dus iets wat opnieuw gebeurd, maar dan met een andere oorsprong, niet meer aards, maar hemels en met een andere bestemming, eeuwig leven in plaats van de dood.
De Here Jezus was de eerste die opstond uit de dood en werd daardoor het hoofd van de nieuwe schepping. Hij was ook de eerste die wedergeboren werd. Vergelijk 1 Korinthe 15:20.
3 juni
Romeinen 5:12
12 Daarom, gelijk door een mens de zonde de wereld ingekomen is, en door de zonde de dood; en alzo de dood tot alle mensen doorgegaan is, in welken allen gezondigd hebben.
De Bijbel leert ons dat het noodzakelijk is dat we wedergeboren worden. We kunnen hier dus al uit concluderen dat onze natuurlijke geboorte, in de Bijbel ook wel vlees, oude mens of oude natuur genoemd, dus niet voldoende is. De Here Jezus bevestigd dit door te stellen dat om het Koninkrijk van God binnen te kunnen gaan, we eerst wedergeboren moeten worden. Zie Johannes 3:3.
De natuurlijke mens is door zijn geboorte uit Adam een zondaar en daardoor ongeschikt voor het Koninkrijk van God. Het is dus noodzakelijk dat we van deze oude zondige natuur verlost worden. Dat is al gebeurd op Golgotha, toen de Here Jezus onze oude mens in de dood heeft gebracht. Romeinen 6:4 : “Wij zijn dan met Hem begraven…” Let op, het woorde zonde (enkelvoud) wordt hier gebruikt. Het wood zonde verwijst naar onze zondige menselijke natuur. Het gaat hier dus niet om zonden. Zonden zijn wel een gevolg van de zonde. Neem bijvoorbeeld een zieke boom, die kan geen gezonde vruchten voortbrengen. De oorzaak ligt dan niet bij de vruchten, maar bij de boom. Je kunt onze stamboom of oude mens daarmee vergelijken. Wij zondigen, omdat we zondaar zijn.
In Johannes 3:6 zegt de Here Jezus dat vlees door vlees wordt voortgebracht, wat betekend dat wij onze oude natuur van onze ouders geërfd hebben. We zijn dus als het ware erfelijk belast, er is geen sprake van een keuze. Als we wedergeboren zijn, is er wel een keuzemogelijkheid, namelijk wie wij willen dienen: De oude mens of de nieuwe mens.
4 juni
1Korinthe 15:44
44 Een natuurlijk lichaam wordt er gezaaid een geestelijk lichaam wordt er opgewekt. Er is een natuurlijk lichaam, en er is een geestelijk lichaam.
We hebben al eerder gezien dat wat hier een natuurlijk lichaam wordt genoemd, ook wel vlees en bloed genoemd, niet kan binnengaan in het Koninkrijk van God. Toch zien we in de praktijk vaak dat mensen, met de beste bedoelingen, zichzelf willen verbeteren. Iedereen maakt zich daar wel eens schuldig aan, ook gelovigen. Door vroom en religieus te leven en zichzelf bepaalde regels op te leggen, hoopt men toch binnen te gaan in het koninkrijk.
Maar hoe goed we ook ons best doen, we kunnen op deze manier niet met God verzoend worden. Het is gedoemd te mislukken, we blijven namelijk vlees en bloed. Denk maar eens aan alle goede voornemens die we soms hebben. In de praktijk komt er vaak niets van terecht, wat meestal tot veel frustraties leidt.
Het is daarom belangrijk dat we de oorzaak kennen van ons gedrag. Deze ligt namelijk in onze afkomst. Ook Paulus komt tot deze conclusie in:
Romeinen 7 : 18, 19
18 Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet.
19 Want het goede, dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.
Als we dus eerlijk naar onszelf kijken, moeten we net als Paulus erkennen dat we niet in staat zijn ons zelf te verlossen, zoals hij zegt in:
Romeinen 7 : 24
24 Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods.
We moeten namelijk verlost worden van onze oude natuur om een nieuwe te kunnen ontvangen.
5 juni
Jesaja 53:5
5 Maar Hij is om onze overtredingen verwond; om onze onge
rechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons de vrede
aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons ge-
nezing geworden.
Zoals al eerder is aangeduid, is er verschil tussen zonde en zonden. Dit vers in Jesaja spreekt over zonden (meervoud).
Het gaat hier niet over de zonde, onze oude natuur, maar over daden of de vruchten van onze zondige natuur.
In het Oude Testament wordt al geprofeteerd dat de Here Jezus zou komen om onze zonden op zich te nemen.
Het gaat hier over het lijden van de Here Jezus.
Het lijden dat op de Here Jezus kwam, was een gevolg van de toorn van God, vanwege onze zonden. 'Die Zelf onze zonden in Zijn lichaam gedragen heeft op het hout".
(1petrus 2:24)
Omdat God rechtvaardig is , is het noodzakelijk dat de zonden bestraft worden. Deze straf is door de Here Jezus op Zich genomen en gedragen. '.......zodat Hij (God) Zelf rechtvaardig is, ook als Hij (God) hem rechtvaardigt die uit het geloof van Jezus is ...."( Romeinen 3 : 26)
De Here Jezus is dus het middel, waardoor God onze zonden kan vergeven. Het resultaat hiervan is:'zalig zijn zij, welker ongerechtigheden vergeven zijn, en welker zonden bedekt zijn; Zalig is de man, welken de Here de zonden niet toerekent'.(romeinen4 :7,8;Psalm 32:1)
Als we begrijpen dat de gehele mensheid van nature verloren is, moeten we ons afvragen voor wie we verloren zijn. We zijn niet het eigendom van onszelf, maar Gods eigendom. Daarom is het in de eerste plaats Gods zaak.
Hij voorziet dan ook in een verlossingsplan voor deze wereld. Wedergeboorte heeft een belangrijke plaats in dit verlossingsplan. We worden wedergeboorte met als bestemming, niet de oude schepping, maar de nieuwe schepping.
5 juni
Jesaja 53:5
5 Maar Hij is om onze overtredingen verwond; om onze onge
rechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf, die ons de vrede
aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is ons ge-
nezing geworden.
Zoals al eerder is aangeduid, is er verschil tussen zonde en zonden. Dit vers in Jesaja spreekt over zonden (meervoud).
Het gaat hier niet over de zonde, onze oude natuur, maar over daden of de vruchten van onze zondige natuur.
In het Oude Testament wordt al geprofeteerd dat de Here Jezus zou komen om onze zonden op zich te nemen.
Het gaat hier over het lijden van de Here Jezus.
Het lijden dat op de Here Jezus kwam, was een gevolg van de toorn van God, vanwege onze zonden. 'Die Zelf onze zonden in Zijn lichaam gedragen heeft op het hout".
(1petrus 2:24)
Omdat God rechtvaardig is , is het noodzakelijk dat de zonden bestraft worden. Deze straf is door de Here Jezus op Zich genomen en gedragen. '.......zodat Hij (God) Zelf rechtvaardig is, ook als Hij (God) hem rechtvaardigt die uit het geloof van Jezus is ...."( Romeinen 3 : 26)
De Here Jezus is dus het middel, waardoor God onze zonden kan vergeven. Het resultaat hiervan is:'zalig zijn zij, welker ongerechtigheden vergeven zijn, en welker zonden bedekt zijn; Zalig is de man, welken de Here de zonden niet toerekent'.(romeinen4 :7,8;Psalm 32:1)
Als we begrijpen dat de gehele mensheid van nature verloren is, moeten we ons afvragen voor wie we verloren zijn. We zijn niet het eigendom van onszelf, maar Gods eigendom. Daarom is het in de eerste plaats Gods zaak.
Hij voorziet dan ook in een verlossingsplan voor deze wereld. Wedergeboorte heeft een belangrijke plaats in dit verlossingsplan. We worden wedergeboorte met als bestemming, niet de oude schepping, maar de nieuwe schepping.
6 Juni Wedergeboorte
Romeinen 6 : 7
7 Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde.
De straf voor onze zonden is dus gedragen door de Here Jezus.
Onze zonden zijn verlost, maar daarmee zijn we nog niet verlost van onze oude natuur. De Bijbel leert ons dat er maar één manier is, om van onze oude natuur of de zonde verlost te worden en dat is de dood. De dood is niet alleen het gevolg van de zonde, maar ook het einde ervan. "Gelijk de zonde geheerst heeft tot de dood"
(Romeinen 5 : 21)
Doordat de Here Jezus stierf in onze plaats werden wij verlost van de zonde of de oude mens. Nadat de Heer geleden had voor onze zonden, moest Hij nog sterven voor onze zonde. Zijn lijden bracht ons vergeving van zonden, maar Zijn dood bracht ons pas de verzoening met God." indien één voor allen gestorven is, zij dan allen gestorven zijn."
(2 Korinthe 5:15)
Met Hem is de gehele mensheid in de dood gebracht. Gelukkig is het daar niet bij gebleven, want dat zou betekenen dat we wel verlost zijn van de zonde, maar tegelijkertijd gestorven zijn.
Ons leven hier op aarde zou dan volkomen zinloos zijn geweest,
terwijl de prijs zo hoog was. "Wetende dat je niet door vergankelijke dingen verlost zijt uit uw ijdele wandeling, die u van de vaderen overgeleverd is; Maar door het dierbaar bloed van Christus, als van een onbestraffelijk en onbevlekt Lam".
(1 petrus 1 : 18,19)
Wij zijn wedergeboorte met een bepaald doel, niet om ons leven af te nemen, maar juist om ons leven te geven. Wij zijn niet alleen met Hem gestorven, maar wat meer is, we zijn ook met Hem opgewekt.
Daardoor hebben we eeuwig leven ontvangen.
7 juni
7 Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde.
De straf voor onze zonden is dus gedragen door de Here Jezus.
Onze zonden zijn verlost, maar daarmee zijn we nog niet verlost van onze oude natuur. De Bijbel leert ons dat er maar één manier is, om van onze oude natuur of de zonde verlost te worden en dat is de dood. De dood is niet alleen het gevolg van de zonde, maar ook het einde ervan. "Gelijk de zonde geheerst heeft tot de dood"
(Romeinen 5 : 21)
Doordat de Here Jezus stierf in onze plaats werden wij verlost van de zonde of de oude mens. Nadat de Heer geleden had voor onze zonden, moest Hij nog sterven voor onze zonde. Zijn lijden bracht ons vergeving van zonden, maar Zijn dood bracht ons pas de verzoening met God." indien één voor allen gestorven is, zij dan allen gestorven zijn."
(2 Korinthe 5:15)
Met Hem is de gehele mensheid in de dood gebracht. Gelukkig is het daar niet bij gebleven, want dat zou betekenen dat we wel verlost zijn van de zonde, maar tegelijkertijd gestorven zijn.
Ons leven hier op aarde zou dan volkomen zinloos zijn geweest,
terwijl de prijs zo hoog was. "Wetende dat je niet door vergankelijke dingen verlost zijt uit uw ijdele wandeling, die u van de vaderen overgeleverd is; Maar door het dierbaar bloed van Christus, als van een onbestraffelijk en onbevlekt Lam".
(1 petrus 1 : 18,19)
Wij zijn wedergeboorte met een bepaald doel, niet om ons leven af te nemen, maar juist om ons leven te geven. Wij zijn niet alleen met Hem gestorven, maar wat meer is, we zijn ook met Hem opgewekt.
Daardoor hebben we eeuwig leven ontvangen.
7 juni
Johannes 12 : 24,25
24 Voorwaar, voorwaar zeg ik u: Indien het tarwegraan in de aarde niet valt,
en sterft, zo blijft Hetzelve alleen; maar indien het sterft,
zo brengt het veel vrucht voort.
25 Die zijn leven liefheeft, zal hetzelve verliezen; en die zijn leven haat in
deze wereld, zal hetzelve verliezen; en die zijn leven haat in deze wereld,
zal hetzelve bewaren tot het eeuwige leven.
Dit tarwegraan is in de eerste plaats een beeld van de Here Jezus, die doordat Hij gestorven is veel
Vrucht draagt, namelijk de Gemeente. In het Hebreeuws is het woord voor tarwe verwant aan het woord voor zonde. Het tarwegraan wordt hier vergeleken met de natuurlijke mens, die met zonde belast is. In de eerste instantie dus een beeld van de Here Jezus die voor ons tot zonde gemaakt is.
“…indien het sterft, brengt het veel vrucht voort.” Het blijft niet bij sterven.
Het uiteindelijke doel is vrucht dragen. Als je verder leest in Johannes 12 zie je dat de Heer het beeld van het tarwegraan op iedere gelovige van toepassing brengt. “Die zijn (aardse) leven liefheeft, zal hetzelve verliezen; en die zijn leven haat in deze wereld, zal hetzelve bewaren tot het eeuwige leven”. Er is dus sprake van twee soorten levens.
“Een natuurlijk lichaam wordt er gezaaid, een geestelijk lichaam wordt er opgewekt”. (1 korinthe 15:44) Een natuurlijk lichaam is tijdelijk aards leven, een geestelijk lichaam is eeuwig. Opstanding en wedergeboorte brengen beiden eeuwig leven voort. Ze zijn dus synoniem. Wedergeboorte is gelijk aan opstanding, maar omgekeerd is het daarom nog niet waar. Opstanding is nog geen wedergeboorte. De bijbel kent namelijk ook een opstanding van het vlees, zoals bij Lazarus en het dochtertje van Jairus. Beiden stonden op uit de dood, maar zijn vervolgens ook weer gestorven. De Here Jezus daarentegen was de eerste die opstond uit de dood in nieuwheid des levens, eeuwig leven. Deze opstanding is gelijk aan wedergeboorte.
8 juni
Exodus 14 : 22
22 En de kinderen Israels zijn ingegaan in het midden van de zee, op het droge; en de wateren waren hun muur, aan hun rechter en aan hun linkerhand.
We hebben gezien dat wedergeboorte in de eerste plaats van toepassing is op de Here Jezus, daarna wordt het toegepast op alle gelovigen die na de opstanding van de Here Jezus tot geloof zijn gekomen."Gij, die Mij gevolgd zijn in de wedergeboorte".(Mattheus 19 : 28)
Vervolgens wordt het begrip wedergeboorte ook toegepast op het volk Israel. Na de opname van de Gemeente, zal Israel als eerste volk, uit alle andere volken worden wedergeboren.
De natuurlijke geboorte van het volk Israel was tijdens de uittocht uit Egypte. Egypte was ook het eerste land in het Midden-Oosten dat vrede sloot met Israel.
Vanaf het moment dat Jacob, die van God bij Pniel de naam Israel had gekregen, zich met zijn familie in Egypte vestigde, was Egypte feitelijk zwanger.
De negen plagen die over Egypte kwamen kun je dan ook vergelijken met de negen maanden van een zwangerschap.
De tiende plaag kwam zowel over Israel als Egypte.
Beide volkeren konden daaraan ontsnappen, door het bloed aan de deurpost. Dit is een beeld van de dood en opstanding van de Here Jezus.
De negende letter van het Hebreeuwse alfabet is een 'thet', wat 'baarmoeder' betekent. Israel moest dus verlost worden uit Egypte. Dat was niet gemakkelijk. Het had per slot van rekening enkele eeuwen deel uitgemaakt van Egypte.
'.....zo deed de Here de zee weggaan...' en maakte de zee droog, en de wateren werden gekliefd'.
Zoals het ook gaat met een geboorte. Het water breekt. Zo werd Israel geboren of verlost.
9 juni Exodus 16:3
3 En de kinderen Israels zeiden tot hen: Och, dat wij in Egypteland gestorven waren door de hand des Heren, toen we bij de vlees potten zaten, toen we tot verzadiging brood aten. Want gijlieden hebt ons uitgeleid in deze woestijn, om deze ganse gemeente door honger te doden.
Zoals we gisteren gezien hebben, is de uittocht uit Egypte de natuurlijke geboorte van het volk Israel. Daar ontstond de aardse natie Israel.
Helaas verliep de geboorte niet helemaal zoals het had moeten gebeuren.
De navelstreng, de natuurlijke verbindingslijn tussen moeder en kind, waarmee het volk terug bleef verlangen naar Egypte. Egypte is in de Bijbel altijd een beeld van deze stoffelijke wereld.
Deuteronomium 27 en 28 geven een verslag vooraf van wat er daarna met het volk Israel is gebeurd. Israel werd verstrooid onder de volken en zou naar Egypte terugkeren. Dat is ook inderdaad gebeurd. In 70 na Christus werd de tempel in Jeruzalem verwoest. Veel joden zijn toen terug gekeerd naar Egypte. Men heeft zelfs geprobeerd zichzelf daar als slaaf te verkopen.
Het eindigde dus zoals het begonnen was, als slaaf in Egypte.
Sindsdien is de Joodse staat een dode staat, of zoals de Bijbel zegt een "dood lichaam". "En uw dood lichaam zal aan alle gevogelte des hemels, en aan de beesten der aarde tot spijze zijn; en niemand zal ze afschrikken".
(Deuternomium 28:26) Het woord dood heeft hier niet de betekenis zoals wij dat kennen in de zin van "ophouden te bestaan", maar het Bijbelse begrip dood heeft te maken met scheiding of verbroken gemeenschap.
Er is geen communicatie meer.
Israel wilde zich niet afhankelijk stellen van de Heer. Het resultaat hiervan was dat God Zijn aangezicht voor haar verborg. Deze waarheid wordt in verschillende profetieen herhaald.
10 juni
Ezechiel 37: 1111 Toen zeide Hij tot mij: Mensenkind deze beenderen zijn het
huis Israels; ziet, zij zeggen: Onze beenderen zijn verdord
en onze verwachting is verloren; wij zijn afgesneden.
In Ezechiel 37 wordt beschreven hoe de wedergeboorte van het volk Israel tot stand zal komen.
We zien hier dat Israel vergeleken wordt met een verzameling beenderen. We weten uit de Bijbel dat iets pas levend wordt als er geest in komt. Denk aan Adam. Pas toen God adem des
levens in zijn neus had geblazen, werd hij een levende ziel.
De Geest is levenmakend. Zo is ook onze wedergeboorte tot
stand gekomen. Vers 5: "Ziet, Ik zal geest in u brengen en gij zult levend worden." Vers 6: "En ik zal zenuwen op u leggen, en vlees op u doen opkomen, en een huid over u trekken, en geest in u geven, en gij zult levend worden".
Opvallend is dat er twee keer wordt aangekondigd dat er geest in de beenderen zal komen.
Het lijkt alsof ze twee keer tot leven komen.
Dat is niet het geval. De profetie handelt namelijk over twee verschillende zaken. Vers vijf spreekt over de wedergeboorte van individuele Joden. Als voorbeeld wil ik noemen de Joden die wedergeboren werden na de opstanding van de Here Jezus, zoals onder andere de discipelen van de Here Jezus.
Vers zes spreekt over de wedergeboorte van de staat Israel.
Deze komt tot stand via de leden van het volk.
Wat we tot nu toe behandeld hebben, gaat over Gods wil met betrekking tot Israel. Wat er daadwerkelijk gebeurde, lezen we in de volgende verzen. Er ontstond wel een lichaam, maar het was dood. Er is nog geen sprake van wedergeboorte.
Wat we hier zien is de huidige Joodse staat Israel, een ongelovige Joodse staat. We kunnen dus concluderen dat de profetie van Ezechiel uit vers zes nog steeds niet vervuld is.
11 juni
Ezechiel 37 : 9,109 En Hij zeide tot mij: Profeteer tot de geest; profeteer,
mensenkind en zeg tot de geest: Zo zegt de HEERE:
Gij geest kom van de vier winden, en blaas in deze
gedooden, opdat zij levend worden.
10 En ik profeteerde, gelijk als Hij mij bevolen had.
Toen kwam de geest in hen, en zij werden levend en
stonden op hun voeten, een gans zeer groot heir.
Ezechiel moet zich hier richten tot de geest in plaats van
de beenderen. De geest die niet gekomen was na de
eerste profetie van Ezechiel. Je vraagt je af waarom de
geest niet gekomen is na de eerste profetie.
Het antwoorde hierop vind je in het Nieuwe Testament.
De Geest komt alleen in hen die Christus aannemen.
Wij ontvangen de Geest, door geloof in Hem, die ons de
Geest geeft. Zo is het met ons gegaan en zo zal het ook
gaan met het volk Israel.
Handelingen 7 : 51
51 Gij hardnekkigen en onbesneden van hart en horen,
gij wederstaat altijd de Heilige Geest; gelijk uw vaders
zo ook gij.
Israel als volk heeft de opgestane Christus afgewezen.
De huidige situatie van de staat Israel is nog precies
dezelfde als in de tijd van Ezechiel en als in de dagen
van de Here Jezus: een ongelovige Joodse staat, die
niet tot geloof in haar Messias wil komen.
Omdat Israel als volk door God is uitverkoren tot een
bepaald doel, zal God hen uiteindelijk dwingen tot
overgave.
Een ander aspect van de komst van de Geest is namelijk
dat Hij een oordeel brengt over de natuur. Ook over Israel
zal dit oordeel komen. De Bijbel noemt dit "de tijd van
benauwdheid voor Jacob"; ook wel "grote verdrukking"
genoemd. "O wee, want die dag is zo groot, dat zijns
gelijke niet geweest is; en het is tijd van benauwdheid
voor Jacob; nog zal hij daaruit verlost worden".
(Jeremia 30:7) Deze verdrukking zal tot gevolg hebben,
dat slechts gelovigen uit het volk overblijven.
8 juni
Exodus 14 : 22
22 En de kinderen Israels zijn ingegaan in het midden van de zee, op het droge; en de wateren waren hun muur, aan hun rechter en aan hun linkerhand.
We hebben gezien dat wedergeboorte in de eerste plaats van toepassing is op de Here Jezus, daarna wordt het toegepast op alle gelovigen die na de opstanding van de Here Jezus tot geloof zijn gekomen."Gij, die Mij gevolgd zijn in de wedergeboorte".(Mattheus 19 : 28)
Vervolgens wordt het begrip wedergeboorte ook toegepast op het volk Israel. Na de opname van de Gemeente, zal Israel als eerste volk, uit alle andere volken worden wedergeboren.
De natuurlijke geboorte van het volk Israel was tijdens de uittocht uit Egypte. Egypte was ook het eerste land in het Midden-Oosten dat vrede sloot met Israel.
Vanaf het moment dat Jacob, die van God bij Pniel de naam Israel had gekregen, zich met zijn familie in Egypte vestigde, was Egypte feitelijk zwanger.
De negen plagen die over Egypte kwamen kun je dan ook vergelijken met de negen maanden van een zwangerschap.
De tiende plaag kwam zowel over Israel als Egypte.
Beide volkeren konden daaraan ontsnappen, door het bloed aan de deurpost. Dit is een beeld van de dood en opstanding van de Here Jezus.
De negende letter van het Hebreeuwse alfabet is een 'thet', wat 'baarmoeder' betekent. Israel moest dus verlost worden uit Egypte. Dat was niet gemakkelijk. Het had per slot van rekening enkele eeuwen deel uitgemaakt van Egypte.
'.....zo deed de Here de zee weggaan...' en maakte de zee droog, en de wateren werden gekliefd'.
Zoals het ook gaat met een geboorte. Het water breekt. Zo werd Israel geboren of verlost.
9 juni Exodus 16:3
3 En de kinderen Israels zeiden tot hen: Och, dat wij in Egypteland gestorven waren door de hand des Heren, toen we bij de vlees potten zaten, toen we tot verzadiging brood aten. Want gijlieden hebt ons uitgeleid in deze woestijn, om deze ganse gemeente door honger te doden.
Zoals we gisteren gezien hebben, is de uittocht uit Egypte de natuurlijke geboorte van het volk Israel. Daar ontstond de aardse natie Israel.
Helaas verliep de geboorte niet helemaal zoals het had moeten gebeuren.
De navelstreng, de natuurlijke verbindingslijn tussen moeder en kind, waarmee het volk terug bleef verlangen naar Egypte. Egypte is in de Bijbel altijd een beeld van deze stoffelijke wereld.
Deuteronomium 27 en 28 geven een verslag vooraf van wat er daarna met het volk Israel is gebeurd. Israel werd verstrooid onder de volken en zou naar Egypte terugkeren. Dat is ook inderdaad gebeurd. In 70 na Christus werd de tempel in Jeruzalem verwoest. Veel joden zijn toen terug gekeerd naar Egypte. Men heeft zelfs geprobeerd zichzelf daar als slaaf te verkopen.
Het eindigde dus zoals het begonnen was, als slaaf in Egypte.
Sindsdien is de Joodse staat een dode staat, of zoals de Bijbel zegt een "dood lichaam". "En uw dood lichaam zal aan alle gevogelte des hemels, en aan de beesten der aarde tot spijze zijn; en niemand zal ze afschrikken".
(Deuternomium 28:26) Het woord dood heeft hier niet de betekenis zoals wij dat kennen in de zin van "ophouden te bestaan", maar het Bijbelse begrip dood heeft te maken met scheiding of verbroken gemeenschap.
Er is geen communicatie meer.
Israel wilde zich niet afhankelijk stellen van de Heer. Het resultaat hiervan was dat God Zijn aangezicht voor haar verborg. Deze waarheid wordt in verschillende profetieen herhaald.
10 juni
Ezechiel 37: 1111 Toen zeide Hij tot mij: Mensenkind deze beenderen zijn het
huis Israels; ziet, zij zeggen: Onze beenderen zijn verdord
en onze verwachting is verloren; wij zijn afgesneden.
In Ezechiel 37 wordt beschreven hoe de wedergeboorte van het volk Israel tot stand zal komen.
We zien hier dat Israel vergeleken wordt met een verzameling beenderen. We weten uit de Bijbel dat iets pas levend wordt als er geest in komt. Denk aan Adam. Pas toen God adem des
levens in zijn neus had geblazen, werd hij een levende ziel.
De Geest is levenmakend. Zo is ook onze wedergeboorte tot
stand gekomen. Vers 5: "Ziet, Ik zal geest in u brengen en gij zult levend worden." Vers 6: "En ik zal zenuwen op u leggen, en vlees op u doen opkomen, en een huid over u trekken, en geest in u geven, en gij zult levend worden".
Opvallend is dat er twee keer wordt aangekondigd dat er geest in de beenderen zal komen.
Het lijkt alsof ze twee keer tot leven komen.
Dat is niet het geval. De profetie handelt namelijk over twee verschillende zaken. Vers vijf spreekt over de wedergeboorte van individuele Joden. Als voorbeeld wil ik noemen de Joden die wedergeboren werden na de opstanding van de Here Jezus, zoals onder andere de discipelen van de Here Jezus.
Vers zes spreekt over de wedergeboorte van de staat Israel.
Deze komt tot stand via de leden van het volk.
Wat we tot nu toe behandeld hebben, gaat over Gods wil met betrekking tot Israel. Wat er daadwerkelijk gebeurde, lezen we in de volgende verzen. Er ontstond wel een lichaam, maar het was dood. Er is nog geen sprake van wedergeboorte.
Wat we hier zien is de huidige Joodse staat Israel, een ongelovige Joodse staat. We kunnen dus concluderen dat de profetie van Ezechiel uit vers zes nog steeds niet vervuld is.
11 juni
Ezechiel 37 : 9,109 En Hij zeide tot mij: Profeteer tot de geest; profeteer,
mensenkind en zeg tot de geest: Zo zegt de HEERE:
Gij geest kom van de vier winden, en blaas in deze
gedooden, opdat zij levend worden.
10 En ik profeteerde, gelijk als Hij mij bevolen had.
Toen kwam de geest in hen, en zij werden levend en
stonden op hun voeten, een gans zeer groot heir.
Ezechiel moet zich hier richten tot de geest in plaats van
de beenderen. De geest die niet gekomen was na de
eerste profetie van Ezechiel. Je vraagt je af waarom de
geest niet gekomen is na de eerste profetie.
Het antwoorde hierop vind je in het Nieuwe Testament.
De Geest komt alleen in hen die Christus aannemen.
Wij ontvangen de Geest, door geloof in Hem, die ons de
Geest geeft. Zo is het met ons gegaan en zo zal het ook
gaan met het volk Israel.
Handelingen 7 : 51
51 Gij hardnekkigen en onbesneden van hart en horen,
gij wederstaat altijd de Heilige Geest; gelijk uw vaders
zo ook gij.
Israel als volk heeft de opgestane Christus afgewezen.
De huidige situatie van de staat Israel is nog precies
dezelfde als in de tijd van Ezechiel en als in de dagen
van de Here Jezus: een ongelovige Joodse staat, die
niet tot geloof in haar Messias wil komen.
Omdat Israel als volk door God is uitverkoren tot een
bepaald doel, zal God hen uiteindelijk dwingen tot
overgave.
Een ander aspect van de komst van de Geest is namelijk
dat Hij een oordeel brengt over de natuur. Ook over Israel
zal dit oordeel komen. De Bijbel noemt dit "de tijd van
benauwdheid voor Jacob"; ook wel "grote verdrukking"
genoemd. "O wee, want die dag is zo groot, dat zijns
gelijke niet geweest is; en het is tijd van benauwdheid
voor Jacob; nog zal hij daaruit verlost worden".
(Jeremia 30:7) Deze verdrukking zal tot gevolg hebben,
dat slechts gelovigen uit het volk overblijven.
12 juni
Ezechiël 37:9
9 En Hij zeide tot mij: Profeteer tot de geest; profeteer, mensenkind en zeg tot de geest; Zo zegt de Here HERE: Gij geest kom aan van de vier winden, en blaas in deze gedooden, opdat zij levend worden.
Hier wordt dus duidelijk aangegeven dat het initiatief tot overgave niet van Israël maar van God uitgaat. Hij zal zijn Geest sturen. Voordat deze profetie vervuld wordt, moet eerst het volk tot bekering komen. God komt met een oordeel, ook wel grote verdrukking genoemd. Dit oordeel zal er uiteindelijk toe leiden, dat het Joodse volk in hun benauwdheid de Heer zal aanroepen. “….het zal Mijnen Naam aanroepen, en ik zal het verhoren; Ik zal zeggen: Het is Mijn volk; en het zal zeggen: De Heere is mijn God”. (Zacharia 13:9)
Daarna zal de bovenstaande profetie uit Ezechiël eindelijk vervuld worden. Het gaat dan niet alleen over de twee stammen, waaruit de Joodse staat momenteel bestaat, maar over alle twaalf stammen van Israël.
Markus 13:24-27
24 Maar in die dagen, na die verdrukking, zal de zon verduisterd worden, en de maan zal haar schijnsel niet geven.
25 En de sterren des hemels zullen daaruit vallen, en de krachten, die in de hemelen zijn, zullen bewogen worden.
26 En alsdan zullen zij den Zoon des mensen zien, komende in de wolken, met grote kracht en heerlijkheid.
27En alsdan zal Hij Zijn engelen uitzenden, en zal Zijn verkorenen bijeenvergaderen uit de vier winden, van het uiterste der aarde, tot het uiterste des hemels.
Dat zal een geweldige gebeurtenis zijn! Zo zal de wedergeboorte van de staat Israël plaatsvinden. De Geest zal komen in de verstrooide Israëlieten over de gehele aarde en van daar uit zullen ze verzameld worden, om een levend lichaam te worden in het beloofde land.
13 juni
Romeinen 1:16
16 Want ik schaam mij des Evangelies van Christus niet, want het is kracht Gods tot zaligheid, een ieder, die gelooft, eerst de Jood, en den Griek.
God heeft een plan met het Joodse volk, maar de uitvoering daarvan moet wel aan bepaalde voorwaarden voldoen. Veel mensen, ook gelovigen, hebben het idee opgevat, dat het niet nodig is dat Joden wedergeboren worden. Zij denken dat de Joden, omdat ze in het verleden het uitverkoren volk van God waren, automatisch behouden zijn. Dit is een groot misverstand en wordt ook niet zo geleerd in de Bijbel.
We hebben in het voorgaande gezien dat in het Oude Testament al geprofeteerd wordt dat de dode beenderen eerst levend gemaakt worden. De wedergeboorte van Israël komt, net als de individuele wedergeboorte van een zondaar, tot stand op voorwaarde van geloof. Ook Paulus was zich bewust van deze waarheid. In Romeinen 9 tot 11 heeft hij dan ook geen andere boodschap voor Israël, dan dat de mens door alle bedelingen heen slechts gerechtvaardigd wordt door geloof. Dit geldt zowel voor Jood als heiden.
Op de vraag, waarom Israël nog steeds niet is wedergeboren, antwoordt hij: “Waarom? Omdat zij die zochten niet uit het geloof, maar uit de werken der wet; want zij hebben zich gestoten aan den steen des aanstoots”. (Romeinen 9:32)
De fout van Israël was dat zij gerechtvaardigd wilden worden uit de werken der wet en niet uit geloof. Men wilde zich zelf verlossen en dat is niet mogelijk.
De natuurlijke mens heeft een Verlosser nodig. In Romeinen 9:33 haalt Paulus een citaat uit het Oude Testament aan, waaruit we kunnen concluderen dat rechtvaardiging door geloof ook in het Oude Testament al werd geleerd.
Een ongelovig Israël werd door God terzijde gezet, een gelovig Israël zal weer worden aangenomen.
14 juni
Johannes 3:3
3 Jezus antwoorde en zeide tot hem: Voorwaar, voorwaar zeg ik u;
Tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het koninkrijk Gods niet zien.
We hebben inmiddels gezien dat niet het woord wedergeboorte, maar wel het begrip voorkomt in het Oude Testament. Het woord wedergeboorte komt wel voor, maar dan als plaatsnaam, namelijk Gilgal. Dit wordt meestal vertaald met rad of wiel, of als het werkwoord wentelen of draaien.
Een van de eerste keren dat het woord voorkomt in de Bijbel is hier in Johannes 3, waar Nicodémus, die het volk onderwijs gaf uit het Oude Testament, ’s nachts bij de Here Jezus komt.
Hij had gehoord over de Here Jezus en waarschijnlijk zelf ook de tekenen en wonderen gezien die de Here Jezus deed. Hij wist uit het Oude Testament dat de Here Jezus de Messias kon zijn, zoals die beschreven was in het Oude Testament. “Jezus antwoordde en zeide tot hem: Zijt gij een leraar van Israël, en weet gij deze dingen niet?” (Johannes 3:10)
De Here Jezus verwijt Nicodémus dat hij niet weet wat wedergeboorte is. Maar kon hij dat dan weten, als het woord hier voor de eerste keer gebruikt wordt?
Als leraar of voorganger van het volk, werd van hem verwacht het begrip wedergeboorte te kennen, zoals we ook zelf gezien hebben in de voorgaande studie over de wedergeboorte van Israël. “Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Wij spreken wat Wij weten, en getuigen wat Wij gezien hebben; en gijlieden neemt Onze getuigenis niet aan”. (Johannes 3:11)
De Heer verwijt Nicodémus, maar richt Zich over het hoofd van Nicodémus tot het gehele volk, dat ze Zijn getuigenis niet aannemen. De Here Jezus suggereert hier verder dat wat Hij zegt afkomstig is uit het Oude Testament. Dit had Nicodémus dus kunnen weten door de Schriften te bestuderen. Maar zelfs Jezus’ op het Oude Testament gefundeerde uitspraken, werden niet geloofd.
15 juni
Johannes 3:15
15 Indien Ik u ulieden de aardse dingen gezegd heb, en gij niet gelooft, hoe zult gij geloven, indien Ik ulieden de hemelse zou zeggen.
De Here Jezus spreekt nog steeds over wedergeboorte. Dus de vraag is hier: Behoort wedergeboorte tot de aardse of tot de hemelse dingen? Het antwoord is: allebei. Het hangt samen met Gods bestemming.
We hadden al gezien dat de Bijbel twee soorten opstanding kent. Er is een opstanding van het vlees en een opstanding des levens. De opstanding van het vlees zien we bijvoorbeeld in het Oude Testament bij de geschiedenis van de zoon van de Sunamietische vrouw in 2 Koningen 4 en in het Nieuwe Testament bij het dochtertje van Jaïrus en Lazarus. Deze mensen werden wel opgewekt uit de dood, maar in het vlees en zijn als gevolg daarvan ook weer overleden. Zij kregen bij hun opstanding geen eeuwig leven.
Het herstel van Israël van dorre beenderen tot dood lichaam, is opstanding in het vlees. Israël wordt weer een volk, maar heeft nog geen eeuwig leven. Eeuwig leven komt bij hun bekering, na de grote verdrukking. Het wedergeboren volk blijft een aards volk, maar nu met het opstandingsleven van de Here Jezus. Het volk krijgt door wedergeboorte deel aan de nieuwe schepping en zal na het verdwijnen van deze schepping, de nieuwe aarde bewonen.
Wedergeboorte vanuit het Oude Testament behoort tot de aardse dingen. Dit ligt aan de toekomstbestemming. Gelovigen die wedergeboren worden voor de nieuwe aarde, behoren tot de “aardse dingen”. De uitzondering hierop zijn de gelovigen, die wedergeboren zijn na de opstanding van de Here Jezus tot aan Zijn wederkomst. Die gelovigen zijn bestemd voor de hemel. Zij behoren dus tot de “hemelse dingen”. Deze hemelse dingen kon Nicodémus inderdaad niet weten. Deze zijn pas later door de apostel Paulus geopenbaard. Zij maken deel uit van de verborgenheid.
Wedergeboorte is de weg van een oude schepping naar een nieuwe. Dat had Nicodémus moeten weten.
16 juni
2 Petrus 3:13
13 Maar wij verwachten, naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, in dewelken gerechtigheid woont.
We hebben nu inmiddels geleerd dat wedergeboorte allereerst van toepassing is op de Here Jezus. Zonder Hem was er geen sprake geweest van wedergeboorte, op grond van Zijn dood en opstanding is wedergeboorte mogelijk geworden ( Zie 7 Juni ) Lees:
Matthéus 19:28
28 Voorwaar, Ik zeg u, dat gij, die Mij gevolgd zijt, in de wedergeboorte.
Hier wordt wedergeboorte vervolgens toegepast op de Gemeente van Christus, die zowel uit Joden als heidenen bestaat. Daarna zal ook de staat Israël wedergeboren worden, wel met een andere bestemming, zoals we in het voorgaande hebben gezien.
Als laatste zullen ook de hemelen en de aarde veranderd worden. Het begrip wedergeboorte wordt van toepassing gebracht op de gehele oude schepping. De komst van de nieuwe hemelen en aarde is ook het resultaat van de opstanding van de Here Jezus. “Want wij weten, dat het ganse schepsel tezamen zucht, en tezamen in barensnood is tot nu toe”. (Romeinen 8:22) De geschiedenis van de schepping zoals we die in de Bijbel vinden, is vergelijkbaar met een zwangerschap. De oude schepping, zoals wij die kennen vervult de rol van moeder, uit wie straks het nieuwe leven zal geboren worden. Hetzelfde beeld dus als de oude mens, die de nieuwe mens in zich draagt.
Net zoals de oude mens, is ook de oude schepping niet volmaakt. Sterker nog, omdat we geboren zijn uit deze oude schepping kunnen we het Koninkrijk van God niet binnengaan. Morgen wil ik graag verder gaan met de vraag wat er mis is met de oorsprong van deze wereld.
17 juni
Genesis 1:1,2
1 In den beginne schiep God de hemel en de aarde.
2 De aarde was nu woest en ledig, en duisternis was op de afgrond; en de geest Gods zweefde op de wateren.
Er is in het boek Genesis maar één vers dat spreekt over de schepping van hemel en aarde en dat is hier in Genesis 1:1. Het idee dat in de volgende verzen beschreven wordt hoe God deze schepping tot stand heeft gebracht, berust op een groot misverstand. De Bijbel vermeldt dit namelijk niet, omdat het voor ons niet van belang is.
De zin “De aarde nu was woest en ledig en duisternis was op de afgrond”, vertelt iets dat plaats vond na vers 1, dus na de schepping van hemel en aarde. Aan deze gedachte moet je eerst even wennen, omdat het vaak anders geleerd wordt. Maar dat God eerst chaos zou scheppen en vervolgens in zes dagen de hemel en aarde daaruit zou vormen, wordt niet door de Bijbel gesteund. Deze leer is een oude Griekse leer, die ook in de dagen van de Here Jezus bekend was en heeft veel mensen beïnvloed; helaas ook veel christenen in hun interpretatie van Genesis. De Bijbel leert dat God geen chaos schept; Hij is een God van orde en niet van wanorde.
De correcte vertaling van vers twee is volgens ons als volgt: “Maar de aarde werd woestheid en ledigheid en duisternis wegens het verschijnen van de afgrond”. Wat hier vermeld wordt is geen vervolg van vers 1, maar het gevolg van een oordeel dat over deze schepping is gekomen. We willen nu niet ingaan op wie of wat deze verwoesting heeft veroorzaakt, omdat dat een heel ander onderwerp is dan waar we nu mee bezig zijn.
Vers 1 spreekt dus over de oorspronkelijke schepping en vers 2 over de gevolgen van een verwoestend oordeel, waardoor het een woeste, ledige en duistere wereld werd.
18 Juni
Genesis 2:4
4 Dit zijn de geboorten des hemels en de aarde, als zij geschapen werden; ten dage dat de HEERE God de aarde en de hemel maakte.
Na de oorspronkelijke schepping uit Genesis 1:1 en de gevolgen van een verwoestend oordeel uit vers twee, krijgen we zeven dagen van herstel. Het werk van deze week wordt in Genesis 2:4 de “geboorten des hemels en der aarde” genoemd.
Een geboorte komt tot stand uit iets dat er als is. Scheppen echter betekend in de Bijbel: het maken van iets uit niets.
Kolossenzen 1:16
16 Want door Hem zijn alle dingen geschapen, die in de hemelen en die op de aarde zijn, die zienlijk en die onzienlijk zijn, hetzij tronen, hetzij heerschappijen, hetzij overheden, hetzij machten; alle dingen zijn door Hem en tot Hem geschapen.
De schepping is voortgebracht door het Woord.
God sprak en het was er.
Christus kennen we nu als het Woord. Daarom wordt van Christus gezegd dat Hij de schepper van hemel en aarde is. Alle dingen zijn door Hem en tot Hem geschapen. Dat betekent: ten behoeve van Hem. De schepping is er tot eer van de Schepper. Door de val van de schepping kwam deze in de macht van satan. Dat was in de eerste plaats een verlies voor de Schepper zelf, wat ook de reden is dat de Heer is gekomen om te zoeken en zalig te maken wat verloren was. (Lukas 19:10) Het gaat in dit vers niet alleen over de mensheid, maar over de gehele schepping.
“En alle dingen bestaan tezamen door Hem”. (Kolossenzen 1 : 17) Dit is geen herhaling van het voorgaande vers, maar spreekt over de wereld zoals hij nu is, door Christus verwekt. Het gaat in vers 17 over de geboorte van de wereld die verwekt werd uit de woestheid en ledigheid en duisternis van Genesis 1 : 2. De zeven dagen die daarop volgen, spreken dus nog niet over wedergeboorte.
19 juni
Kolossenzen 1:18
18 En Hij is het Hoofd des lichaams, der Gemeente, Hij, Die het begin is, de Eerstgeboorne uit de doden, opdat Hij in allen de Eerste zou zijn.
De meeste Bijbelvertalingen geven hier in de plaats van “allen”: “alles” of “alle dingen”. Dat is ook een betere vertaling. Het gaat hier niet over personen maar over dingen.
Hier wordt nog niet over de toekomstige wedergeboorte van de wereld gesproken, maar wel over dat aspect van de wedergeboorte dat al tot stand is gekomen. Want diegenen die in Christus zijn, zijn nu al een nieuwe schepping, samen vormen zij het Lichaam van Christus.
Zoals we al eerder gezien hebben, is de opstanding van de Here Jezus de voorwaarde voor de wedergeboorte van uiteindelijk de gehele schepping.
Kolossenzen 1:20
20 En dat Hij, door Hem vrede gemaakt hebbende door het bloed Zijns kruises, door Hem, alle dingen verzoenen zou tot Zichzelven, hetzij de dingen, die op de aarde, hetzij de dingen, die in de hemelen zijn.
Hier wordt gesproken over de uiteindelijke wedergeboorte van de gehele schepping. Paulus spreekt hier over “alle dingen”. Dus niet alleen over de verlossing van de mensheid, maar over de verlossing van “de hemelen en de aarde”.
De oorspronkelijke, zowel als de huidige wereld, waren bestemd voor God. Maar sinds de opstand van satan lag de gehele schepping in de macht van satan en diende hem in plaats van de Schepper.
Door het verzoeningswerk van Christus zal de oude schepping worden wedergeboren tot Hem, en uiteindelijk tot het doel komen, waarvoor zij geschapen werd, namelijk tot eer van God.
Door wedergeboorte worden niet alleen wij, maar uiteindelijk dus de gehele oude schepping verlost uit de macht van satan.
20 juni
Hebreeen 10 : 9
9 Hij neemt het eerste weg om het tweede te stellen.
We hebben gezien dat er dus een verschil is tussen geboorte en wedergeboorte.
Geboorte is het leven voor de dood, terwijl wedergeboorte leven na de dood is.
Tussen geboorte en wedergeboorte ligt dus de dood.
Dit principe geldt ook voor de geboorte en wedergeboorte van
deze wereld.
De wereld werd geboren uit een vrouwelijke, oude zondige wereld,
met als mannelijke aandeel, het levende Woord van God.
De wereld zoals wij die kennen, is nog steeds dezelfde wereld uit
Genesis1.
Er was wel iets veranderd, maar niet vervangen of vernieuwd.
Het werk van de zes dagen van Genesis was nog geen wedergeboorte.
De wedergeboorte is immers het resultaat van de opstanding van Christus.
Hij is het Zaad dat in de aarde viel en stierf en vervolgens veel vrucht droeg, door opstanding uit de dood.
De functie van het werk van de zes dagen in Genesis was om deze gevallen schepping klaar te maken voor de rol van moeder.
De onvruchtbare vrouw die vruchtbaar werd.
De aarde die onvruchtbaar was geworden, werd weer vruchtbaar.
Vervolgens was het wachten op het Zaad, of het tarwegraan, dat in de aarde zou vallen en vrucht zou dragen, namelijk het verlossingsplan van de Here Jezus.
De uiteindelijke bevalling zal pas plaats vinden op de Jongste Dag.
Het is belangrijk te weten dat deze oude schepping een actief aandeel heeft in het tot stand komen van de nieuwe schepping.
Ze wordt gebruikt om een nieuwe schepping voort te brengen.
Dat is ook de reden dat God in Genesis 1 zegt
"dat het zeer goed was". De oude schepping was toen geschikt gemaakt, om die rol van moeder te spelen, in de uiteindelijk wedergeboorte van de schepping.
21 juni
Genesis 1 : 28
28 En God zegende hen, en God zeide tot hen: Weest vruchtbaar,
en vermenigvuldigt, en vervult de aarde, en onderwerpt haar,
en hebt heerschappij over de vissen der zee, en over het
gevogelte des hemels, en over al het gedierte,
dat op de aarde kruipt.
Adam krijgt hier de opdracht van God om de aarde aan zich te onderwerpen. Je kunt je afvragen waarom God deze opdracht aan
Adam geeft. We weten inmiddels dat het een onmogelijke opdracht
voor hem was, omdat hij zelf genomen was uit deze oude schepping
Maar zoals God tot Zijn doel komt in deze gevallen wereld, zo bereikt Hij ook Zijn doel met Adam.
De eerste opdracht die hij krijgt is om te zorgen voor nageslacht en in Genesis 3 : 15 wordt daarover gezegd; "En Ik zal vijandschap zetten tussen u en tussen deze vrouw, en tussen uw zaad en tussen haar zaad; datzelve zal u de kop vermorzelen, en gij zult het de verzenen vermorzelen".
We weten dat uit het Zaad van de vrouw uiteindelijk de Here Jezus werd geboren en dat Hij, door Zijn opstanding uit de dood, de macht van satan gebroken heeft.(Hebreeen 2 : 14)
Eén van de titels van de Here Jezus is "Zoon des mensen", ook wel vertaald met "Zoon van Adam". Zoon heeft in het Hebreeuws ook de betekenis van erfgenaam. Hij is dus de erfgenaam van Adam en erft daarmee ook alle beloften en opdrachten van Adam.
De strijd werd wel gevoerd, maar niet door Adam, maar door zijn zoon of erfgenaam. Hij kreeg de opdracht de wereld aan Zich te onderwerpen en daarover te heersen.
Dit wordt ook verklaard in 1 Korinthe 15 : 45.
Van de Here Jezus wordt hier gezegd dat Hij de tweede Adam is.
Het gaat niet om de eerste geboorte, maar om de tweede.
Niet de eerste Adam, maar de tweede. Niet de oude mens, maar de
nieuwe mens. Niet de oude schepping, maar de nieuwe schepping.
Dit is de betekenis van Hebreeen 10 : 9 "Hij neemt het eerste weg,
om het tweede te stellen."
22 juni
1 korinthe 2 : 12
12 Doch wij hebben niet ontvangen de geest der wereld, maar de
Geest, Die uit God is, opdat wij zouden weten de dingen,
die ons van God geschonken zijn.
Wat betekent wedergeboorte voor jou persoonlijk? Door weder-
geboorte heb je eeuwig ontvangen, ben je een kind van God ge-
worden. Je bent verlost van je oude natuur en hebt een nieuwe
natuur ontvangen, geboren uit de Geest van God. Je oude mens
fungeert als moeder voor het nieuwe leven.
Wedergeboorte is voor ons het begin van een proces.
Nadat het zaad in ons geplant is, is het de bedoeling dat het gaat
groeien. Voeding is daarvoor noodzakelijk. In de natuur zien we
hetzelfde principe. Na het zaaien is er regen nodig om het te laten
kiemen, om vervolgens een plant te worden en vrucht te dragen.
In de Bijbel wordt het Woord van God vergeleken met water, ook
wel levend water genoemd. Het is Gods wil dat het zaad dat Hij in
ons geplant heeft, ook gaat groeien en
uiteindelijk vrucht zal dragen
Daarvoor is kennis van Gods Woord nodig.
"Opdat wij zouden weten de dingen,
die ons van God geschonken zijn".
Er zijn verschillende onderwerpen in de Bijbel die belangrijk zijn
voor een gelovige om te weten. Wedergeboorte is één daarvan.
Want pas nadat we wedergeboren zijn, kan de Heer in ons gaan
werken, dan pas kunnen we Zijn Woord begrijpen. Het is een
belofte van God dat Hij Zijn Geest zou geven en Die zal ons leiden
in alle waarheid.
Johannes 16 : 13
13 Maar wanneer Die zal gekomen zijn, de Geest der waarheid, Hij
zal u in al de waarheid leiden.
Om te kunnen groeien in je geloof moet je kennis van zaken hebben
met andere woorden: Je moet weten waar je in gelooft.
Daarom is studie van Gods Woord zo belangrijk voor een gelovige
23 juni
20 juni
Hebreeen 10 : 9
9 Hij neemt het eerste weg om het tweede te stellen.
We hebben gezien dat er dus een verschil is tussen geboorte en wedergeboorte.
Geboorte is het leven voor de dood, terwijl wedergeboorte leven na de dood is.
Tussen geboorte en wedergeboorte ligt dus de dood.
Dit principe geldt ook voor de geboorte en wedergeboorte van
deze wereld.
De wereld werd geboren uit een vrouwelijke, oude zondige wereld,
met als mannelijke aandeel, het levende Woord van God.
De wereld zoals wij die kennen, is nog steeds dezelfde wereld uit
Genesis1.
Er was wel iets veranderd, maar niet vervangen of vernieuwd.
Het werk van de zes dagen van Genesis was nog geen wedergeboorte.
De wedergeboorte is immers het resultaat van de opstanding van Christus.
Hij is het Zaad dat in de aarde viel en stierf en vervolgens veel vrucht droeg, door opstanding uit de dood.
De functie van het werk van de zes dagen in Genesis was om deze gevallen schepping klaar te maken voor de rol van moeder.
De onvruchtbare vrouw die vruchtbaar werd.
De aarde die onvruchtbaar was geworden, werd weer vruchtbaar.
Vervolgens was het wachten op het Zaad, of het tarwegraan, dat in de aarde zou vallen en vrucht zou dragen, namelijk het verlossingsplan van de Here Jezus.
De uiteindelijke bevalling zal pas plaats vinden op de Jongste Dag.
Het is belangrijk te weten dat deze oude schepping een actief aandeel heeft in het tot stand komen van de nieuwe schepping.
Ze wordt gebruikt om een nieuwe schepping voort te brengen.
Dat is ook de reden dat God in Genesis 1 zegt
"dat het zeer goed was". De oude schepping was toen geschikt gemaakt, om die rol van moeder te spelen, in de uiteindelijk wedergeboorte van de schepping.
21 juni
Genesis 1 : 28
28 En God zegende hen, en God zeide tot hen: Weest vruchtbaar,
en vermenigvuldigt, en vervult de aarde, en onderwerpt haar,
en hebt heerschappij over de vissen der zee, en over het
gevogelte des hemels, en over al het gedierte,
dat op de aarde kruipt.
Adam krijgt hier de opdracht van God om de aarde aan zich te onderwerpen. Je kunt je afvragen waarom God deze opdracht aan
Adam geeft. We weten inmiddels dat het een onmogelijke opdracht
voor hem was, omdat hij zelf genomen was uit deze oude schepping
Maar zoals God tot Zijn doel komt in deze gevallen wereld, zo bereikt Hij ook Zijn doel met Adam.
De eerste opdracht die hij krijgt is om te zorgen voor nageslacht en in Genesis 3 : 15 wordt daarover gezegd; "En Ik zal vijandschap zetten tussen u en tussen deze vrouw, en tussen uw zaad en tussen haar zaad; datzelve zal u de kop vermorzelen, en gij zult het de verzenen vermorzelen".
We weten dat uit het Zaad van de vrouw uiteindelijk de Here Jezus werd geboren en dat Hij, door Zijn opstanding uit de dood, de macht van satan gebroken heeft.(Hebreeen 2 : 14)
Eén van de titels van de Here Jezus is "Zoon des mensen", ook wel vertaald met "Zoon van Adam". Zoon heeft in het Hebreeuws ook de betekenis van erfgenaam. Hij is dus de erfgenaam van Adam en erft daarmee ook alle beloften en opdrachten van Adam.
De strijd werd wel gevoerd, maar niet door Adam, maar door zijn zoon of erfgenaam. Hij kreeg de opdracht de wereld aan Zich te onderwerpen en daarover te heersen.
Dit wordt ook verklaard in 1 Korinthe 15 : 45.
Van de Here Jezus wordt hier gezegd dat Hij de tweede Adam is.
Het gaat niet om de eerste geboorte, maar om de tweede.
Niet de eerste Adam, maar de tweede. Niet de oude mens, maar de
nieuwe mens. Niet de oude schepping, maar de nieuwe schepping.
Dit is de betekenis van Hebreeen 10 : 9 "Hij neemt het eerste weg,
om het tweede te stellen."
22 juni
1 korinthe 2 : 12
12 Doch wij hebben niet ontvangen de geest der wereld, maar de
Geest, Die uit God is, opdat wij zouden weten de dingen,
die ons van God geschonken zijn.
Wat betekent wedergeboorte voor jou persoonlijk? Door weder-
geboorte heb je eeuwig ontvangen, ben je een kind van God ge-
worden. Je bent verlost van je oude natuur en hebt een nieuwe
natuur ontvangen, geboren uit de Geest van God. Je oude mens
fungeert als moeder voor het nieuwe leven.
Wedergeboorte is voor ons het begin van een proces.
Nadat het zaad in ons geplant is, is het de bedoeling dat het gaat
groeien. Voeding is daarvoor noodzakelijk. In de natuur zien we
hetzelfde principe. Na het zaaien is er regen nodig om het te laten
kiemen, om vervolgens een plant te worden en vrucht te dragen.
In de Bijbel wordt het Woord van God vergeleken met water, ook
wel levend water genoemd. Het is Gods wil dat het zaad dat Hij in
ons geplant heeft, ook gaat groeien en
uiteindelijk vrucht zal dragen
Daarvoor is kennis van Gods Woord nodig.
"Opdat wij zouden weten de dingen,
die ons van God geschonken zijn".
Er zijn verschillende onderwerpen in de Bijbel die belangrijk zijn
voor een gelovige om te weten. Wedergeboorte is één daarvan.
Want pas nadat we wedergeboren zijn, kan de Heer in ons gaan
werken, dan pas kunnen we Zijn Woord begrijpen. Het is een
belofte van God dat Hij Zijn Geest zou geven en Die zal ons leiden
in alle waarheid.
Johannes 16 : 13
13 Maar wanneer Die zal gekomen zijn, de Geest der waarheid, Hij
zal u in al de waarheid leiden.
Om te kunnen groeien in je geloof moet je kennis van zaken hebben
met andere woorden: Je moet weten waar je in gelooft.
Daarom is studie van Gods Woord zo belangrijk voor een gelovige
23 juni
Efeze 4 : 17
17 Ik zeg dan dit, en betuig het in de Heere, dat gij niet
meer wandelt, gelijk als de andere heidenen wandelen
in de ijdelheid huns gemoed.
Eén van de onderwerpen uit de Bijbel, die belangrijk
is om te weten nadat je bent wedergeboren, is dat we
worden veranderd in ons denken.
Om de Heer te kunnen dienen is het noodzakelijk dat
ons denken wordt veranderd.
Het denken van deze wereld is onderworpen aan
ijdelheid of leegheid, omdat deze wereld geen
toekomst heeft in zichzelf. Paulus zegt in
2 Korinthe 3 : 5 dat we van onszelf niet in staat
zijn om iets te bedenken van de zaken van God.
Het is uit Hem, dat we er toe in staat zijn.
Hij heeft ons bekwaam gemaakt.
Over Efeze 4 : 7: Het Griekse woord "nous". dat
hier vertaald is met "gemoed", wordt op andere
plaatsen beter vertaald met "verstand".
Vergelijk Titus 1 : 15: "Maar beide hun verstand
en geweten zijn bevlekt". Het gaat dus niet om
gevoelens, zoals vaak gedacht wordt bij het
Nederlandse woord gemoed, maar om ons ver-
stand of denken."En dat gij zoudt vernieuwd
worden in de geest uws gemoeds".(Efeze 4 : 23 )
De vernieuwing houdt in dat ons aardsgerichte
denken wordt veranderd in geestelijk denken.
We leren als het ware denken zoals God denkt.
Het is een wonder van Gods kant dat Hij ons
denken en inzichten gaat veranderen of ver-
nieuwen. De Geest, die we ontvangen hebben
bij onze wedergeboorte, gaat dat in ons bewerken.
Dit gebeurt via het Woord van God. Door Zijn
Woord worden onze ogen geopend.
In Lukas 24 : 31 gebeurde dit ook net de Emmausgangers:"
"En hun ogen werden geopend, en zij kenden Hem".
17 Ik zeg dan dit, en betuig het in de Heere, dat gij niet
meer wandelt, gelijk als de andere heidenen wandelen
in de ijdelheid huns gemoed.
Eén van de onderwerpen uit de Bijbel, die belangrijk
is om te weten nadat je bent wedergeboren, is dat we
worden veranderd in ons denken.
Om de Heer te kunnen dienen is het noodzakelijk dat
ons denken wordt veranderd.
Het denken van deze wereld is onderworpen aan
ijdelheid of leegheid, omdat deze wereld geen
toekomst heeft in zichzelf. Paulus zegt in
2 Korinthe 3 : 5 dat we van onszelf niet in staat
zijn om iets te bedenken van de zaken van God.
Het is uit Hem, dat we er toe in staat zijn.
Hij heeft ons bekwaam gemaakt.
Over Efeze 4 : 7: Het Griekse woord "nous". dat
hier vertaald is met "gemoed", wordt op andere
plaatsen beter vertaald met "verstand".
Vergelijk Titus 1 : 15: "Maar beide hun verstand
en geweten zijn bevlekt". Het gaat dus niet om
gevoelens, zoals vaak gedacht wordt bij het
Nederlandse woord gemoed, maar om ons ver-
stand of denken."En dat gij zoudt vernieuwd
worden in de geest uws gemoeds".(Efeze 4 : 23 )
De vernieuwing houdt in dat ons aardsgerichte
denken wordt veranderd in geestelijk denken.
We leren als het ware denken zoals God denkt.
Het is een wonder van Gods kant dat Hij ons
denken en inzichten gaat veranderen of ver-
nieuwen. De Geest, die we ontvangen hebben
bij onze wedergeboorte, gaat dat in ons bewerken.
Dit gebeurt via het Woord van God. Door Zijn
Woord worden onze ogen geopend.
In Lukas 24 : 31 gebeurde dit ook net de Emmausgangers:"
"En hun ogen werden geopend, en zij kenden Hem".
24 juni
1 Korinthe 2 : 14
14 Maar de natuurlijke mens begrijpt niet de dingen,
die des Geestes Gods zijn; want ze zijn hem
dwaasheid, en hij kan ze niet verstaan, omdat
ze geestelijk onderscheiden worden.
De natuurlijke mens, hoe intelligent ook, kan dit niet
begrijpen. We kunnen de wijsheden Gods alleen
begrijpen als we de Geest van God hebben ont-
vangen. Dit is gebeurd toen we wedergeboren zijn.
Daarvoor was ons denken leeg en zinloos.
De Geest van God, ook wel “het nieuwe leven in ons”
genoemd, kan wel onderscheid maken tussen
natuurlijk en geestelijk denken. Dat is ook de reden
waarom men ons vaak niet begrijpt als we over ons
geloof in de Here Jezus willen praten. Men kan het
ook niet begrijpen, daarvoor moet men de Geest
ontvangen hebben. Gelovigen echter of zoals vers
15 zegt: “Geestelijke mensen” kunnen wel beide
onderscheiden.
1 Johannes 5 : 20
20 Doch wij weten, dat de Zoon van God gekomen is,
en heeft ons het verstand gegeven, dat wij de
Waarachtige kennen; en wij zijn in de Waarachtige,
in Zijn Zoon Jezus Christus. Deze is de Waarachtige
God, en het eeuwige leven.
Wij behoren dus te weten dat Hij degene is die ons het
verstand heeft gegeven, om Hem te kennen.
Het gaat dus niet om gevoelens, zoals we ook gisteren
Gezien hebben in Efeze 4 : 23, waar hetzelfde woord
vertaald wordt met gemoed. Dat kan je op het verkeerde
been zetten vanwege de Nederlandse betekenis van het
woord gemoed. Gevoel of emotie kan heel verraderlijk
zijn. Het kan van dag tot dag verschillen. Waar het om
gaat zijn feiten uit Gods Woord. Het is een belofte van
Hem en Hij is trouw aan datgene wat Hij beloofd heeft.
Hij zal Zich aan ons bekendmaken als de Waarachtige
God, namelijk de Here Jezus Christus.
25 juni
1 petrus 1 : 3
3 Gelooft zij de God en Vader van onze Heere Jezus
Christus, Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft
wedergeboren, tot een levende hoop, door de opstanding
van Jezus Christus uit de doden.
"Wedergeboren tot" betekent, zoals we eerder gezien hebben, dat we voor een bepaald doel zijn wedergeboren.
Namelijk zoals de tekst hierboven aangeeft:
tot een levende hoop.
Hoop heeft in deze wereld de betekenis gekregen van
"niet zeker weten". In de Bijbel echter heeft het de be-
tekenis van "zeker weten". God heeft het beloofd en er
is geen reden om daaraan te twijfelen. In dit leven is
alles onzeker. Je moet altijd maar afwachten hoe het
afloopt. De toekomst van een gelovige is zeker en
daarin ligt onze troost. Hoop wil zeggen: een zekere
toekomstverwachting.
Tot een "levende" hoop. Een levende hoop geeft aan
dat deze toekomstverwachting nu al een rol speelt in
ons leven. Een levende hoop, die ons leven bepaalt.
Toekomst verwachting heeft niets te maken met
omstandigheden, onze interesse ligt in de toekomst.
Wie Hij is die ons verlost heeft en wat Hij nog allemaal
gaat doen.
Hebreeen 6 : 18,19
18 Opdat wij, door twee onveranderlijke dingen, in welke
het onmogelijk is dat God liege, een sterke vertroosting
zouden hebben, wij die de toevlucht genomen hebben,
om de voorgestelde hoop vast te houden;
19 welke wij hebben als een anker der ziel,
hetwelk zeker en vast is.
Wij verwachten dingen die absoluut zeker zijn, maar nog
niet gezien worden en dat bepaalt ons leven hier.
De Heer vernieuwt ons denken en daarmee ons inzicht,
waardoor onze gerichtheid niet meer op deze wereld is
gericht, maar op de toekomst. De hoop wordt hier een
anker der ziel genoemd. Ziel staat in de Bijbel voor de
praktische levenswandel. De levende hoop is als het
ware een houvast voor ons leven nu,
wij verheugen ons op onze toekomst.
1 petrus 1 : 3
3 Gelooft zij de God en Vader van onze Heere Jezus
Christus, Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft
wedergeboren, tot een levende hoop, door de opstanding
van Jezus Christus uit de doden.
"Wedergeboren tot" betekent, zoals we eerder gezien hebben, dat we voor een bepaald doel zijn wedergeboren.
Namelijk zoals de tekst hierboven aangeeft:
tot een levende hoop.
Hoop heeft in deze wereld de betekenis gekregen van
"niet zeker weten". In de Bijbel echter heeft het de be-
tekenis van "zeker weten". God heeft het beloofd en er
is geen reden om daaraan te twijfelen. In dit leven is
alles onzeker. Je moet altijd maar afwachten hoe het
afloopt. De toekomst van een gelovige is zeker en
daarin ligt onze troost. Hoop wil zeggen: een zekere
toekomstverwachting.
Tot een "levende" hoop. Een levende hoop geeft aan
dat deze toekomstverwachting nu al een rol speelt in
ons leven. Een levende hoop, die ons leven bepaalt.
Toekomst verwachting heeft niets te maken met
omstandigheden, onze interesse ligt in de toekomst.
Wie Hij is die ons verlost heeft en wat Hij nog allemaal
gaat doen.
Hebreeen 6 : 18,19
18 Opdat wij, door twee onveranderlijke dingen, in welke
het onmogelijk is dat God liege, een sterke vertroosting
zouden hebben, wij die de toevlucht genomen hebben,
om de voorgestelde hoop vast te houden;
19 welke wij hebben als een anker der ziel,
hetwelk zeker en vast is.
Wij verwachten dingen die absoluut zeker zijn, maar nog
niet gezien worden en dat bepaalt ons leven hier.
De Heer vernieuwt ons denken en daarmee ons inzicht,
waardoor onze gerichtheid niet meer op deze wereld is
gericht, maar op de toekomst. De hoop wordt hier een
anker der ziel genoemd. Ziel staat in de Bijbel voor de
praktische levenswandel. De levende hoop is als het
ware een houvast voor ons leven nu,
wij verheugen ons op onze toekomst.
26 juni
1Petrus 1:4,5
4 Tot een onverderfelijke, en onbevlekkelijke, en onverwelkelijke erfenis, die in de hemelen bewaard is voor u.
5 Die in de kracht Gods bewaard wordt door het geloof tot de zaligheid, die bereid is, om geopenbaard te worden in de laatste tijd.
De levende hoop uit vers 3, wordt hier in vers 4 een “onbevlekkelijke” (wat betekend zonder zonde), en een “onverwelkelijke” ( wat eeuwig betekent ) erfenis genoemd, die in de hemel bewaart wordt voor ons. Zowel de erfenis als wij worden bewaard in de hemel. We worden als het ware voor elkaar bewaard.
Je vraagt je nu misschien af wat je moet doen om deze erfenis te ontvangen. Nu, het is de verantwoording van iedere gelovig om zich beschikbaar te stellen in de dienst van de Heer. Niet in eigen kracht, maar in Gods kracht. Dat is mogelijk gemaakt door de wedergeboorte. De heerlijkheid van ons nieuwe lichaam, dat we in de toekomst zullen ontvangen, is afhankelijk van de zaligheid der ziel. De ziel staat in de Bijbel voor onze wandel hier op aarde. In hoeverre we zullen erven is dus afhankelijk van onze vrijwillige dienst aan de Heer.
Dat is ook wat Paulus bedoelt als hij in Filipenzen 3:12 zegt: “Niet dat ik het al gekregen heb, of al volmaakt ben; maar ik jaag ernaar, of ik het ook grijpen mocht, waartoe ik van Christus Jezus ook gegrepen ben.” Het gaat hier niet over Paulus behoud, want dat was al gebeurd. Het gaat hier over de erfenis, waarvoor Paulus alles wil vergeten wat achter Hem ligt, om zich uit te strekken naar die prijs die van boven is, in Christus Jezus.
Wedergeboorte met als doel een erfenis. Iedereen die wedergeboren is, komt voor de keuze te staan of hij/zij ook daadwerkelijk de Heer wil dienen en zal zijn verantwoordelijkheid hiervoor moeten nemen. De keuze hoeft niet moeilijk te zijn. Als je kiest voor deze wereld, kan de Heer Zijn werk niet in je doen en kun je niet erven. De verantwoordelijkheid daarvoor ligt bij jou.
27 Juni
Galaten 4:7
7 Zo dan, gij zijt niet meer een dienstknecht, maar een zoon; en indien gij een zoon zijt, zo zijt gij ook een erfgenaam van God door Christus.
Zoon in de Bijbel heeft ook de betekenis van erfgenaam, zoals we hier ook zien. Helaas is het woord “huios” – het Griekse woord voor zoon – niet altijd met zoon vertaald.
Op sommige plaatsen is het met kind vertaald, onder andere in Romeinen 8 : 23: “En niet alleen dit, maar ook wij zelven, die de eerstelingen des Geestes hebben, wij ook zelven, zeg ik zuchten in onszelven, verwachtende de aanneming tot kinderen ( dit moet dus vertaald worden met aanstelling tot zonen) namelijk de verlossing van ons lichaam”.
Kinderen zijn we zolang we in het vlees zijn. Bij de verlossing van ons lichaam of de opname van de Gemeente (deze vallen dus samen), volgt de aanstelling tot zoonschap. Bij deze gelegenheid zal dus blijken of we ons ook tijdens dit leven als een zoon gedragen hebben en waardig zijn om met Christus te erven. Om een zoon of erfgenaam te worden, is opvoeding daartoe noodzakelijk.
1Petrus 1:7
7 Opdat de beproeving uws geloofs bevonden worde te zijn tot lof, en eer; en heerlijkheid, in de openbaring van Jezus Christus.
In vers 6 wordt gesproken over verzoeking. Het verschil tussen verzoeking en beproeving is dat verzoeking niet van God is en er op gericht is om iets stuk te maken. Maar God zet verzoeking om in beproeving en dit is bedoeld als leerproces. Ons geloof wordt getest en het is de bedoeling dat we daardoor sterker worden. Het is ook tot eer van God, omdat het heerlijkheid uitwerkt.
Romeinen 8:25 zegt dat wij de zoonstelling met lijdzaamheid verwachten. Beproeving of verdrukking werkt lijdzaamheid (=passie) uit. Bereidheid om te lijden en daardoor ervaring op te doen. We maken ook in dit leven zulke keuzes. Je kiest bijvoorbeeld voor een sport. Het gevolg is dan, dat je prioriteiten moet stellen. Je moet soms afzien, maar je gaat er voor, vanwege het eindresultaat.
28 Juni
2 Korinthe 5:17
17 Zo dan, indien iemand in Christus is die is een nieuw schepsel; het oude is voorbij gegaan, ziet, het is alles nieuw geworden.
Dit is niet alleen toekomst, het is ook de dagelijkse realiteit voor iedere gelovige. Er wacht ons een geweldige toekomst, een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, waar alles wat tot de oude schepping behoorde is weggedaan. Maar ook de periode waarin we nu leven, is een heel bijzondere in de heilsgeschiedenis. Wij zijn namelijk de uitzondering op alle andere gelovigen die de nieuwe aarde verwachten. Wij verwachten namelijk een hemelse toekomst, wij zullen met Hem regeren in de toekomst.
Romeinen 8:17
17 Heel de schepping wachtop het openbaar worden van de zonen Gods.
Als we ons bewust worden van deze geweldige positie zullen we ervaren dat we met Hem in de overwinning staan. Hij is het die ons bekwaam maakt en daardoor zullen we ook leren eventuele moeilijke tijden in ons leven te overwinnen, door steeds opnieuw onze positie weer in te nemen.
Wij zijn aan het eind van deze studie over wedergeboorte gekomen. Ik hoop dat het duidelijk is geworden wat de Bijbel leert over wedergeboorte. Na een heleboel leerstellige zaken wil ik ook graag wat persoonlijks meegeven. Mijn verlangen is dat jullie ook bewust gaan leven vanuit deze geweldige positie waarin de Heer ons geplaatst heeft. Als je nog geen definitieve keuze hebt gemaakt, is het absoluut de moeite waard om er over na te denken.
Ik kan het je van harte aanraden. Ik heb geen spijt gehad van mijn beslissing, om mijn leven in Zijn handen te geven, en ben nog steeds vol verwondering als ik zie, hoe Hij mijn leven heeft veranderd. De laatste tekst die ik jullie wil meegeven is:
Kolossenzen 1:10
10 Opdat gij moogt wandelen waardelijk in de Here, tot alle behagelijkheid, in alle goede werken vrucht dragende, en wassende in de kennis van God.
Deze bijbelstudie over Wedergeboorte is geschreven door Tiny Romkes.
