DAVID'S ZOON LANG VERWACHT......

Het schijnt een goede christelijke traditie te zijn om ter kerke te gaan tijdens de zogeheten kerstnacht. Jaar in jaar uit gaan gelovigen en ongelovigen, kerkelijke- en niet kerkelijke mensen ter kerke om de kerstnacht te vieren. Of dit zo’n prachtige traditie is dat laten we maar in het midden. De vraag is ook niet of het een prachtige traditie is, de vraag is of God verheerlijkt wordt, of het Evangelie gesproken wordt en of de mens gewezen wordt op het Woord Gods.

Oh ja, natuurlijk, het kerstverhaal wordt voorgedragen uit de Bijbel, maar wordt de Schrift ook uitgelegd? Meestal is dat laatste niet het geval.

Boven dit artikel staat een bekende zinsnede uit één van de meest gezongen kerstliederen. Vaak wordt het gezongen zonder te beseffen wat de betekenis is van de uitdrukking “Davids Zoon”. Rondom de geboorte van de Here Jezus, maar ook later in Zijn leven, wordt er in de Bijbel gewezen op het feit dat de Here Jezus uit het huis en het geslacht van David is. Maar wat betekent het dat Hij de Zoon van David is?

Een belangrijke uitspraak hierover vinden we in Luc. 1:32-33:

Deze zal groot zijn, en de Zoon des Allerhoogsten genaamd worden; en God, de Heere, zal Hem den troon van Zijn vader David geven.

En Hij zal over het huis Jakobs Koning zijn in der eeuwigheid, en Zijns Koninkrijks zal geen einde zijn.

De Here Jezus zou koning zijn over Israel in eeuwigheid. Waarom? Omdat de Here Jezus de Zoon (=erfgenaam) van David is. De Here Jezus was niet zomaar iemand, maar de Here Jezus was van Koninklijke bloede en zo stond Hij blijkbaar ook bekend, want er waren er velen die Hem aanspraken met “Gij Zone Davids”.

Dit sluit precies aan bij wat tot David, de koning van Israel, gezegd was zo’n 1000 jaar voor de geboorte van de Here Jezus, namelijk:

2 Sam 7:12-13

Wanneer uw dagen zullen vervuld zijn, en gij met uw vaderen zult ontslapen zijn, zo zal Ik uw zaad na u doen opstaan, dat uit uw lijf voortkomen zal, en Ik zal zijn koninkrijk bevestigen.

Die zal Mijn Naam een huis bouwen; en Ik zal den stoel zijns koninkrijks bevestigen tot in eeuwigheid.

Wie zou er een eeuwig koninkrijk hebben? De Zoon van DavidHi, en dat blijkt uiteindelijk te zijn, de Here Jezus Christus.

Lang verwacht?

Zoals het lied suggereert heeft men lang moeten wachten op de Zoon van David, maar toen de Here Jezus geboren werd in die zogeheten “Stille Nacht”, toen was daar de langverwachte Zoon van David. Maar we zijn nu zo’n 2000 jaar verder en nog steeds moet deze vraag op ieders lippen braden:”Als de Here Jezus de Zoon van David is, waar is dan Zijn Koninkrijk over Israel?”, “Waarom zit Hij niet op de troon in Jeruzalem?”. Want dat is wat verwacht mocht worden.

  
Hoewel Hij koning zou zijn over Israel, was het juist Zijn eigen volk dat Hem verworpen heeft en zei:”Wij willen niet dat Deze over ons Koning zij!”

Toen de Here Jezus opgestaan was uit de dood liepen de discipelen dus al met deze vraag rond:

Hand. 1:6b

Heere, zult Gij in dezen tijd aan Israel het Koninkrijk wederoprichten?

Wat er gebeurde is dat het Koninkrijk wel opgericht werd, maar niet in het openbaar. De Heer trok zich terug, Hij ging naar de hemel en bevindt zich tot op de dag van vandaag daar nog. Hij verbergt zich namelijk voor een ongelovige wereld, een wereld die Hem verworpen heeft.

Jezus Christus doet in onze dagen een werk in het verborgene. Hij openbaart zich niet in of aan de wereld, maar Hij verzamelt zich uit alle volkeren een volk voor Zijn Naam, om pas daarna de vervallen hut van David weder op te richten (Hand. 15:16).

Feitelijk is het nog steeds wachten op de komst van de Zoon van David, hoewel Hij in het verleden reeds gekomen is. Hij heeft zichzelf namelijk tot op heden nog niet gemanifesteerd als Koning, als Zoon van David, hoewel Hij deze rechten heeft. Na Zijn opstanding zei Hij immers: “Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde”.

Vrede op aarde?

Een kindje in een kribbe is natuurlijk een aandoenlijk plaatje, maar laten we wel beseffen dat het een koninklijk kind was, en dat het een Man is geworden, dat Hij stierf voor onze zonden, dat Hij opstond uit de dood en zo nieuw leven en een nieuwe schepping tot stand bracht. Anderzijds liet Hij de wereld na Zijn opstanding in duisternis achter, maar er komt een tijd dat Hij zijn troonsrechten op zal eisen (Ps. 2:8), dat Hij zal komen als de Zoon van David, dat Hij zal heersen over Israel en over de volkeren. Dat alle volkeren zullen opgaan naar Jeruzalem om daar de Koning te aanbidden (Zach. 14:16). Dan zal het werkelijk vrede zijn, als de Vredevorst gekomen is.

Het kerstfeest van vandaag proclameert:”Vrede op aarde”, maar het wordt pas vrede op aarde, als de Vredevorst zal gekomen zijn. Of hebt u nooit gelezen dat de Heer zei:”Meent niet, dat Ik gekomen ben, om vrede te brengen op de aarde (Mt 10:34a)”.

Laat u zich niet meeslepen door menselijke traditie, maar onderwerp u aan het Woord Gods, dat ons spreekt over onze Here Jezus Christus. Dan zult u de waarheid leren verstaan en die waarheid zal u vrijmaken.

ZONDEN VAN NEDERLAND ?

Je komt het regelmatig tegen: profetieën over ons land. In de trant van: 'Als Nederland zo doorgaat met zondigen zal God een oordeel over ons land uitspreken'. Een poosje geleden nog heeft men met een aantal broeders en zusters op de dijken bij Zeeland gelegen om vergeving te vragen voor de zonde in ons land, in de hoop Gods oordeel af te wenden. Welke Schriftplaatsen men daarbij precies in gedachten had, is er niet echt uitgekomen. Dat vinden deze boetedoeners ook niet belangrijk, want er bestaat kennelijk(?) een rechtstreekse-oncontroleerbare-lijn tussen God en henzelf. Soms noemt men er ook een datum bij waarop het oordeel wordt uitgesproken. Als deze datum dan voorbijgaat, zonder dat iemand er erg in heeft gehad, noemt men dat gebedsverhoring. Dit klinkt wat sarcastisch allemaal, maar het is ook wel droevig als je dit soort dingen leest. Denkt men nu werkelijk dat de zonden die in Nederland plaatsvonden tot zeg maar een paar jaar geleden nog net wel konden? Waren er toen nog niet voldoende ruzies, diefstallen, hoererijen, zedenmisdrijven, kindermishandelingen, etcetera om door God geoordeeld te worden? Is het dan zo dat God bijvoorbeeld een maximum aantal zedenmisdrijven in gedachten heeft, waarna Hij het oordeel  uitspreekt? Dit is natuurlijk onzinnig, maar wel de consequentie van dit soort denken.

Wat de Bijbel ons leert, is dat wij leven in een wereld die God heeft losgelaten en inderdaad zondigt. Echter, de zonden der wereld zijn vergeven en daarmee is de wereld "dood"voor God. Hij bemoeit Zich er niet meer mee. "Er is niemand rechtvaardig, ook niet één", lezen we in Romeinen 3 : 10. En verder (vers 11 en 12): 'Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt. Allen zijn zij afgeweken, te zamen zijn zij onnut geworden, er is niemand, die goed doet, er is ook niet tot een toe." Een paar hoofdstukken eerder lezen we dat God de wereld reeds had losgelaten, omdat zij God niet zoekt. Romeinen 1 : 24:"Daarom heeft God hen ook overgegeven in de begeerlijkheden hunnen harten tot onreinigheid, om hun lichamen onder elkander te onteren".

We zouden oorzaak en gevolg goed scheiden. De wereld wil Hem niet kennen en leeft daarom onder de "toorn van God". Iedereen die daar onderuit wil krijgt daar voor de mogelijkheid door wedergeboorte. En niet door minder te zondigen!

VERZOENING

Als je een willekeurige gelovige vraagt wat nu de kern is van het evangelie, dan hoor je vaak:”Dat de Here Jezus voor mijn zonden is gestorven”. Natuurlijk gelooft men ook dat Hij is opgestaan (hoewel je dat soms moet afwachten…). Maar veelal wordt die vergeving als het belangrijkste gezien. Die reactie komt voort uit de gedachte dat vergeving van zonden automatisch leidt tot behoud.
Maar zoals we gisteren gezien hebben, zijn de zonden ”der wereld” vergeven, terwijl we ook weten dat niet iedereen behouden is…hoe zit dat dan? In de Bijbel wordt vaak het woord “verzoening”gebruikt, onder andere in:

Romeinen 5 : 10
10 Want indien wij, vijanden zijnde, met God verzoend zijn
     door de dood Zijns Zoons, veel meer zullen wij, verzoend  zijnde, behouden worden door Zijn leven.

Verzoening betekent dat tussen twee partijen niets meer in de weg staat. Alles wat er nu tussen zou kunnen staan is weggenomen.

In het Engels wordt dit woord vertaald met “reconcile”.
Dit woord wordt in boekhoudingkundige termen vaak gebruikt wanneer een openstaand bedrag wordt vereffend.
Stel nu dat ik een schuld heb bij de bank en deze schuld los ik af, dan wordt het bedrag dat ik overmaak aan de bank tegen die schuld weggestreept. Dit heeft dan “reconciliation”.

De betaling bij de bank van mijn schuld betekent echter niet dat ik vanaf dat moment iets te vorderen heb. Alleen de schuld is weg.
Zo is het ook met de schuld die voor onze zonden is betaald. Deze is weggestreept tegen onze schuld.
We hebben dan nog steeds niets ontvangen, alleen vergeving van zonden. We kunnen echter wel iets ontvangen, door, verzoend zijnde, deel te krijgen aan Zijn leven! Hoe krijgen we deel aan Zijn leven?
Door wedergeboorte, oftewel geloof in de dood en opstanding van de Heer:

Romeinen 6 : 8,9
8 Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij, 
   dat wij ook met Hem zullen leven; 
9 Wetende, dat Christus, opgewekt zijnde uit de doden, niet
   meer sterft; de dood heerst niet meer over Hem.
  

Gods rechtvaardigheid.

Gods rechtvaardigheid

Waarom is de Heer eigenlijk naar deze aarde gekomen?

Het antwoord daarop is heel vaak: om onze zonden te vergeven. En natuurlijk is dat wel waar, maar het is slechts één element daaruit. Als dat de enige reden was, waarom staat er dan bijvoorbeeld in:

1 Johannes 2 : 2

2 En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden van de hele wereld.

Hieruit leren we dat het in ieder geval ging om meer dan het vergeven van alleen ónze zonden, want ook de zonden van de ongelovigen zijn vergeven. En dat is nieuws voor veel gelovigen, met name voor hen die gewend zijn om voor alles en nog wat vergeving aan de Heer te vragen.

De Heer had die zonden al lang vergeven.

De vraag is dan ook of men dat wel gelooft.

De vraag is ook hoe de Heer het vindt, als wij hem alsmaar vragen om iets wat Hij al gegeven heeft….

Wij hebben vaak zelf een probleem met onze tekortkomingen, maar de Heer -  Die ons ook nog eens beter kent dan wijzelf – heeft dat niet!

De Heer is naar deze aarde gekomen om te kunnen sterven en om zo verzoening te doen voor de zonden van de wereld.

Waarom dat nodig was? Niet om ons te rechtvaardigen, maar vanwege Gods rechtvaardigheid! Hij kan, populair gezegd, geen zonden “door de vingers zien”, maar zal deze moeten bestraffen.

En het is de Here Jezus die onze straf en die van de gehele mensheid gedragen heeft. In plaats van te vragen om vergeving van zonden kunnen wij Hem nu beter hiervoor danken.

Als we weten dat God rechtvaardig is kunnen wij ook begrijpen waarom er in Jesaja 53 : 10 staat: “Doch het behaagde de Heere Hem te verbrijzelen; Hij heeft Hem krank gemaakt; als Zijn ziel Zich tot een schuldoffer gesteld zal hebben…”.

Daarmee is het oordeel over de zonden voltrokken, heeft God recht gesproken en is Zijn wil volbracht